چیست؟ چیست فرق آدمی با جانور؟! تاکه می نازد به خود ازآن بشر.آدمی را گرنبود این امتیاز, بودنش از جانور غرق نیاز. هست این نیروی ممتاز بشر, عقل دور اندیش و آینده نگر. درشگفتم من چرا این برتری, گشته براو مایه وحشی گری. در طبیعت بی گمان هر جانور, هست درهنگام سیری بی خطر. من نمیدانم چرا نوع بشر, وقت سیری می شود خون خوارتر. در میان جنگل دور و دراز, هیچ حیوان دیده ای همجنس باز؟! هیچ شیری دیده ای در بیشه زار,جمع شیران را کشد بالای دار؟ هیچ گرگی بوده از بهر مقام, گرگها را کرده باشدقتل عام؟ هیچ ماری دیده ای با زهرخود, کشته ها برپا کند در شهر خود؟ هیچ میمونی ساخته آن بمب اتم, تاکه هستی را کند از صحنه گم؟ هیچ اسبی دیده ای غیبت کند, یا به اسب دیگر تهمت زند؟ هیچ خرسی آتش افروزی کند؟ یا گرازی خانمان سوزی کند؟ هیچ گاوی دیده ای از اعتیاد داده گاو و گاوداری را به باد؟ پس چرا انسان با عقل و خرد, آبروی دام و دام داری می برد؟ پس بود دیوانه بی آزارتر, زان که محروم است ازعقل بشر. مولوی استاد حکمت در جهان,کرده بس این نکته شیرین بیان. آزمودم عقل دور اندیش را. بعد از این دیوانه سازد خویش را.
